خداوند حس و ادراکی است در قلب ، جان و روح همگی انسانها که از بدو تولد تا بحال دراعماق ذهن و نفس ما نیروی مافوق و لایزالی قرار گرفته و خودآگاه یا ناخودآگاه ما را به پرستش و عبودیت معبودی جاویدان و ازلی وا می دارد . لذا تمامی کافران و مشرکان نادان ، خود نیز این حقیقت انکارناپذیر را دانسته و نسبت به آن کاملاً واقف شده اند اما باز منکر آن میشوند و علت اصلی آن نیز تکبر و غرور حاکم بر عقل و خودبزرگ بینی مفرط آنهاست .
دین تنها یک وسیله و یک ابزار است جهت رسیدن به مطلوب دنیا و آخرت ، آنطور که خداوند مقرر نموده است . اما بازهم اصل نیست . اصل شناخت ، معرفت وادراک ما از خداوند مستغنی الوصف است . شاید دین ما را در این راه یاری کند اما موانعی نیزدر مسیر ما قرار می دهد که همان باید ها و نباید هاست . دین نیز بجای خود نیز آدم را اسیر و در بند می نماید و برای رهایی از این محدودیت ها نیز تنها راه ، رجوع به عقل و تطبیق دستورات و مقررات دینی با شرایط زمانی و مکانی جامعه است .
فنای عشق
چون عاشق معشوق را بیند اضطرابی در وی پیدا شود ، زیرا که هستی او عاریتی ست و روی در قبلة نیستی دارد . وجود او در وجد مضطرب شود تا با حقیقت کار نشیند ، و هنوز تمام پخته نیست ، چون تمام پخته شود و در التقا از خود غایب شود ، زیرا که چون عاشق پخته شد در عشق و عشق نهاد او را بگشاد ، چون طلایة وصال پیدا شود وجود او رخت بربندد به قدر پختگی او در کار .
آورده اند که اهل قبیلة مجنون گرد آمدند و به قوم لیلی گفتند : « این مرد از عشق هلاک خواهد شد ، چه زیان دارد اگر یکبار دستوری باشد تا او لیلی را بیند ؟ »
گفتند : « ما را از این معنی هیچ بُخلی نیست ، ولیکن مجنون خود تاب دیدار او ندارد . »
مجنون را بیاوردند و درِ خِرگاه لیلی برگرفتند . هنوز سایة لیلی پیدا نگشته بود که مجنون را مجنوز دربایست گفتن . برخاک درپست شد . گفتند :« ما گفتیم که او طاقت دیدار او ندارد .» اینجا بُوَد که با خاک سر کوی او کاری دارد .
گر می ندهد هجر به وصلت بارم با خاک سر کوی تو کاری دارم
زیرا که از قوت تواند خورد در هستی علم ، امّا از حقیقت وصال قوت نتواند خورد که اوثی او بنماند .
نکته ==========>
عزیزان خواننده اگر در فهم و درک منثورات بکار رفته و نیز لغات و کلمات مشکل ، به فارسی روان عاجز می باشند ، بنده را در قسمت نظرات مطلع فرمایند تا معنی این داستان را به فارسی سلیس قرار دهم .